Przyjmując za miarę niezawodności początkowe) elementu jego praw­dopodobieństwo poprawnej pracy R(0) omówiony w punkcie l zbiór cech powinien spełniać relację:

R(0) = f (D_wk, W_m, S_ww, M_e).                                                                                            (81)

Zbiór ten jest określany liczbą cech, ich rodzajem, wartościami licz­bowymi, opisem właściwości cech niewymiernych. Jest zapisywany zarówno na rysunkach elementów, jak i licznych (w zależności od stopnia skom­plikowania elementu) instrukcjach technicznych i technologicznych. Sama forma zapisu w dużym stopniu jest uwarunkowana systemem organizacyj­nym i poziomem technicznym jednostki produkcyjnej i stanowi instrukcje nakazowo-informacyjne do odwzorowywania właściwości cech na obrabia­nym elemencie.

Z relacji (81) wynika jednak, że każdy poziom niezawodności R(0) wymaga ścisłego ustalenia zbioru cech o określonych właściwościach granicznych. Zbiór o takich właściwościach wyznacza obszar zdatności W_z ( hiperprzestrzenią jakości, zdatności, niezawodności) elementu w wielowymiarowej przestrzeni fizycznej P_n, możliwych do przyporządkowania elementowi cech jego właściwości.

Rys. 7. Schemat pętli jakości [2]

Opisywanie obszaru zdatności W_z dla ukształtowania niezawodności elemen­tu zgodnie z pętlą jakości (rys. 7) jest głównym, a zarazem i najtrudniejszym problemem w całościowej problematyce sterowania niezawodnością obiektów mechanicznych.